"Rousseau vond dat kinderen onbedorven moesten blijven. Het feit dat kinderen op de middelbare school voor Frans of Engels tegenwoordig nog maar drie boeken hoeven te lezen, waarvan er één geen kinderboek mag zijn, komt voort uit hetzelfde idee. Kinderen moeten zelf kunnen bepalen of en wanneer ze lezen. Van Rousseau mochten kinderen ook geen boeken lezen, behalve Robinson Crusoe, want daarin stonden praktische overlevingstips"
Lees het gerust nog een keer of twintig, dat heb ik ook gedaan en ik denk, maar ik hou een grote slag om de arm, ik denk dat ik het begrijp. Ik vond deze uitspraak vandaag in de Volkskrant (het Vervolg p 6 en 7)en hij zou komen van de filosoof Maarten Doorman. Ik denk dus te begrijpen dat Doorman geen vriend is van Rousseau en een voorstander van lezende kinderen. Ik denk dat, omdat ik in het kopje boven dit citaat lees dat Doorman de gevolgen van de invloed van Rousseau op het hedendaagse onderwijs rampzalig vindt.
Maar wat staat er nou eigenlijk?
Rousseau vindt dat kinderen onbedorven moeten blijven, dat lezen bederft en dat kinderen daarom ver van boeken gehouden moeten worden. Daar zie ik een logica in. Als je vindt dat iets kinderen bederft moet je ze dat niet geven. Maar, hoe rijmt dat dan met de hier veronderstelde overweging van het onderwijs, dat kinderen zelf moeten kunnen bepalen of en wanneer ze lezen. Bederft het minder wanneer kinderen er zelf voor kiezen? Nee, van Rousseau móchten kinderen geen boeken lezen. Dus als scholen werkelijk het gedachtengoed van Rousseau zouden volgen dan werd lezen accuut verboden, behalve de Hoe-Overleef-Ik-reeks van Francine Oomen, want die bevat praktische tips.
En dan het idee, dat uit de gedachte kinderen moeten zelf kunnen bepalen of en wanneer ze lezen de regel voor Frans en Engels maar drie boeken waarvan er één geen kinderboek mag zijn is voortgekomen. Ik ga het hier niet hebben over de leestechnische moeilijkheidsgraad die kinderboeken kunnen hebben en zeker wanneer je ze in een vreemde taal leest. Ik bedoel maar, een kind dat Vango in het Frans leest... Hoe zeg je dat tegenwoordig? Respect! Maar daarvoor moet je een kenner van jeugdboeken zijn en dat zijn de meeste mensen niet.
Nee, ik verbaas mij over de combinatie 'of en wanneer' die een gevolg heeft voor 'wat'. En dat 'hoeven' waarbij dan iets 'niet mag'.
Ik vermoed dat meneer Doorman verkeerd is samengevat. Het lijkt alsof ze dit onderwerp uit zijn boek heel graag in het, toch behoorlijk grote, artikel wilden verwerken, maar dat dat niet helemaal is gelukt. Ik wenste dat ik tijd had om Doormans boek Rousseau en ik te lezen. Al was het alleen maar om te zien of ik hem werkelijk begrepen heb. Echter, dat van die lezende kinderen is slechts een onderdeeltje uit dit werk dat gaat over authenticiteit in relaties en het leven en liefde en politiek en waar al niet nog meer in. Heel boeiend lijkt me, maar ik barst al van het leeswerk. Misschien wil iemand anders voor mij... Ik zou het echt, écht heel erg fijn vinden.
